1404-06-08
بدون دیدگاه
مقیدسازی و نگه داشتن پرندگان یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که هر دامپزشک پرندگان، پرورش‌دهنده، پرنده‌فروش وحتی صاحب پرنده باید به آن مسلط باشد. وقتی صحبت از معاینه و درمان پرندگان می‌شود، اولین چالش این است که چطور پرنده را بدون ایجاد آسیب و استرس، در وضعیت ایمن و کنترل‌شده نگه داریم. پرندگان، به‌ویژه گونه‌های زینتی مثل طوطی، عروس هلندی، مرغ عشق، قناری و حتی گونه‌های شکاری مانند شاهین، عقاب و باز، دارای ساختار بدنی بسیار ظریف و سیستم تنفسی حساسی هستند. کوچک‌ترین فشار اشتباه یا حرکت ناگهانی می‌تواند باعث آسیب جدی یا حتی مرگ آن‌ها شود. علاوه بر معاینه، کسی که از پرنده نگهداری می‌کند باید بلد باشد چگونه پرنده خود را بگیرد و نگه دارد.
در کلینیک‌های دامپزشکی و مراکز درمانی، روش‌های مختلف مقیدسازی پرندگان برای اهداف گوناگون به‌کار می‌رود: از گرفتن یک پرنده کوچک برای کوتاه کردن ناخن و بررسی پرها گرفته تا کنترل یک پرنده شکاری بزرگ برای نمونه‌گیری خون یا درمان شکستگی. هر گونه و هر اندازه از پرنده نیاز به شیوه خاصی از مهار دارد. برای مثال، فنچ و قناری را می‌توان به‌آرامی با یک دست گرفت، در حالی که برای کاسکو، ماکائو یا بوقلمون، استفاده از حوله یا دستکش محافظ ضروری است.
علاوه بر کلینیک‌ها، شخصی که از پرنده نگهداری می‌کند باید بتواند پرنده خود را به نحو صحیح بگیرد. باید بداند از چه جهاتی و چگونه پرنده را دست بگیرد که پرنده عصبی نشود یا آسیب فیزیکی به آن وارد نشود. در واقع مقیدسازی و گرفتن پرنده منحصر به دامپزشکی نیست و هر کسی که پرنده دارد باید این مهارت را یاد بگیرد.
هدف از یادگیری و به‌کارگیری اصول علمی مقیدسازی، ایجاد امنیت هم برای پرنده و هم برای فرد نگهدارنده چه در کلینیک‌ها و چه در محیط خانه هست است. وقتی پرنده به‌درستی مقید شود، خطر آسیب‌دیدگی به حداقل می‌رسد، روند درمان یا معاینه سریع‌تر انجام می‌شود و میزان استرس پرنده چه در کلینیک و چه در خانه به‌شدت کاهش می‌یابد. در این مقاله، به‌صورت جامع و مرحله‌به‌مرحله، روش‌های گرفتن و مقیدسازی پرندگان در اندازه‌ها و گونه‌های مختلف را بررسی می‌کنیم.
پرندگان موجوداتی بسیار حساس و هیجانی‌ای هستند. وقتی در شرایط ناشناخته یا استرس‌زا قرار می‌گیرند، ممکن است ناگهان بال بزنند، نوک بزنند یا حتی خودشان را به جایی بکوبند. مقیدسازی صحیح باعث می‌شود:
این موارد حاصل نمی‌شود مگر با آموزش اصولی و صحیح. پس اگر شما هم پرنده دارید و یا دامپزشک هستید با ما همراه باشید تا نحوه صحیح گرفتن پرنده را در ادامه مقاله ما بیاموزید.
پیش از هر چیز، باید بدانید که هر گونه پرنده بر اساس اندازه، شکل بدن و رفتار، روش مقیدسازی و گرفتنخاص خود را دارد. با این حال، چند اصل کلی وجود دارد که در همه موارد باید رعایت شود:
۱. عدم فشار روی قفسه سینه: پرندگان برای تنفس به حرکت آزادانه قفسه سینه نیاز دارند. فشار بیش از حد می‌تواند باعث خفگی شود.
۲. کنترل بال‌ها: بال‌ها باید محکم اما بدون فشار زیاد به بدن چسبیده شوند تا از شکستگی یا آسیب جلوگیری شود.
۳. کنترل سر و منقار: مخصوصاً در طوطی‌ها و پرندگان شکاری که نوک بسیار قوی دارند.
۴. محیط آرام: نور ملایم، صدای کم و حرکات آرام باعث کاهش استرس پرنده می‌شود.
۵. آماده بودن ابزار: حوله، دستکش، چراغ قوه، قیچی یا هر وسیله کمکی باید قبل از شروع آماده باشد.
می‌توان مقید سازی را بر اساس اندازه پرنده به سه بخش کلی‌تر یعنی پرندگان کوچک،پرندگان متوسط و پرندگان بزرگ تقسیم کرد تا توضیح نحوه انجام مقیدسازی راحت‌تر شود.
مثل فنچ، قناری، مرغ عشق، طوطی برزیلی.
مثل کاسکو، طوطی ملنگو، عروس هلندی (کاکاتیل)، مینا، کبوتر.
مثل ماکائو، شاهین، عقاب، ماکیان مانند قرقاول، مرغ، بوقلمون و..، اردک .
روش رایجی برای مقیدسازی و معاینه پرنده‌ها در کلینیک‌های دامپزشکی استفاده می شود که برخی از آن‌ها را بررسی می کنیم.
این روش در بیشتر کلینیک‌های دامپزشکی برای انواع طوطی‌سانان، پرندگان خانگی و حتی کبوترها استفاده می‌شود.
یک حوله نرم و بدون پرز انتخاب کنید، پرنده را آرام روی سطح قرار دهید، سپس حوله را روی بدنش بیندازید و به‌سرعت بال‌ها را به بدن بچسبانید. تنها سر پرنده بیرون بماند تا بتوانید معاینه یا درمان کنید.
این روش بیشتر برای پرندگان کوچک یا آنهایی که خیلی آرام هستند استفاده می‌شود.
با یک دست سر و گردن را نگه دارید و با دست دیگر بدن و پاها را کنترل کنید. این روش نیاز به مهارت و سرعت عمل بالایی دارد.
برای پرندگان شکاری یا آنهایی که منقار بسیار قوی دارند، استفاده از دستکش چرمی ضخیم ضروری است. این کار علاوه بر محافظت از دستان شما، باعث می‌شود بتوانید بدون نگرانی از نوک زدن، پرنده را بهتر کنترل کنید.
برای پرندگان بسیار وحشی یا پرنده‌های مزرعه‌ای که گرفتنشان و مقیدسازی آن‌ها سخت است، می‌توان از جعبه‌های مخصوص مقیدسازی استفاده کرد. این جعبه‌ها امکان دسترسی به بخش‌های خاص بدن پرنده را از طریق دریچه فراهم می‌کنند.
اگر شما دامپزشک هستید یا از هرکدام از این پرنده‌ها نگهداری می‌کنید این نکات را مورد توجه خود قرار بدهید:
مقیدسازی پرندگان ترکیبی از علم، تجربه و ظرافت است. هر پرنده شرایط خاص خود را دارد و باید با شناخت گونه، جثه و رفتار آن، روش مناسب را انتخاب کرد. رعایت اصول علمی نه‌تنها امنیت و سلامت پرنده را تضمین می‌کند، بلکه باعث می‌شود فرایند درمان یا معاینه سریع‌تر و با استرس کمتر انجام شود.
در صورت هرگونه سوال در مورد پرنده خود با بخش مشاور آنلاین در ارتباط باشید.